„Życie jest tak dob­re, jak dob­rym poz­wa­lasz mu być."

Magdalene Hadley

dwadzieścia trzy lata

studentka architektury krajobrazu

pracuje dorywczo w sklepie zoologicznym

mieszka w przytulnym mieszkanku na poddaszu wraz z Rosalią

„Jeżeli już o coś zabiegasz, idź na całego, w przeciwnym razie nawet nie zaczynaj.”

Magdalene od dziecka wpajano zasady dobrego wychowania, dlatego też aktualnie grzecznie zwraca się do starszych osób, czy służy pomocą innym, jeśli tylko jest w stanie wyciągnąć dłoń z dobrą radą. A to wszystko dzięki kochanym dziadkom u których dziewczyna się wychowywała. Bardzo często jednak nie potrafi się przyznać do błędu i będzie dążyć do tego, żeby jej racja okazała się słuszna. To pewnie przez ten ośli upór, którego nie potrafiła się wyzbyć. Nie zawsze radzi sobie z problemami, bo w takich wypadkach zamyka się w sobie twierdząc, że sama całkowicie da sobie radę, co oczywiście jest nieprawdą. Zapewne dlatego wyjechała z rodzinnego miasta i rozpoczęła samodzielne życie, w najmniej odpowiednim momencie. Co prawda Rzym nie jest znowu tak daleko, ale kto by się tym przejmował? Wygląda na zdecydowanie wyciszoną osobę, chociaż nie potrzeba wiele, żeby zobaczyć w niej duszę małej dziewczynki, która wskoczyłaby do fontanny w czasie wielkich upałów.
Kiedy była dzieckiem, razem z bratem i dziadkami spędzała wakacje w domku letniskowym. Którejś nocy podczas wielkiej burzy ich drewniane mieszkanko stanęło w ogniu. Nikomu na szczęście nic się nie stało, ale od tamtej pory, Magdalene panicznie boi się odgłosów burzy i bardzo często śpi z zapaloną lampką nocną w pokoju. Najlepszym przyjacielem z pewnością został jej starszy brat, z którym jednak rzadko się widuje, gdyż należy on do Marines. Łatwo się domyślić, że bardziej martwi się właśnie o Johna niż o siebie.
Co zaś tyczy się jej zainteresowań... Istnieją na pewno dość nietypowe. Fascynuje ją przecież mitologia skandynawska i wierzenia Indian, potrafi godzinami przesiedzieć nad rożnymi książkami i ciekawostkami. Pożycza od brata militarne gazety, a wszelkie nowości technologiczne są dla niej czarną magią, co wywołuje wśród znajomych rozbawienie. Nie ćpa, nie pije, nie pali i uwaga - nie potrafi pływać. Uwielbia z pewnością hiszpańskie kino, a literatura to jej drugie imię. Fotografia to dla Magdalene coś więcej niż tylko głupie pstrykanie, nie oczekuje jednak, że ludzie będą to rozumieć. I uwaga... jej babcia prowadzi bardzo przytulną restaurację, nauczyła wnuczkę kilku kulinarnych sztuczek.

Od miesiąca jej prawa dłoń ozdobiona jest maleńkimi kropeczkami, bliznami po wenflonach. Kilka długich dni spędziła w szpitalu, dowiadując się, że osłabienie, omdlenia i drżenia kończyn, wcale nie są objawami przemęczenia. Przez chwilę myślała, że to koniec świata, ale jak widać ta myśl pofrunęła dalej, a Emy cieszy się z każdego dnia. Twierdzi, że jej choroba odstrasza innych ludzi, dlatego rzadko kiedy o niej mówi. Potrzebuje tylko kogoś kto czasami ją przytuli. W zamian może przekazać innym dobrą energię, której pomimo problemów wcale jej nie brakuje. Więc jak, piszesz się na przytulaski?

POWIĄZANIA || MAGDALENE

____________________________________________

Wizerunek - Emily Rudd
Cytaty -  Charles Bukowski
Karta specjalnie nie zawiera wielkiego opisu postaci, żeby było co poznawać ;>
Witam wszystkich serdecznie i od razu zapraszam do wątków, mam nadzieję, że tych dłuższych niż sześć zdań ;) Czekam na powiązania!
Lence przyda się ktoś, kto się nią zaopiekuje ;>

Karta częściowo z innego bloga.